Η ιστορία της Εκπαίδευσης και των σχολικών κτιρίων στο Λεωνίδιο
Τον 18ο αιώνα στον Πραστό, έδρα της επαρχίας Ρέοντος και Πραστού, λειτουργούσε σχολή, όπου κατά το μισό του ίδιου αιώνα Δάσκαλος ήταν ο Εμμανουήλ Τροχάνης. Στα 1812, παράλληλα με το «Σχολείον Κοινών Γραμμάτων» λειτούργησε και το «Ελληνικόν Σχολείον» όπου κατά τη διάρκεια της επανάστασης δίδασκε ο Θεοδόσιος Παναγιωτίδης Περγαμηνός. Η σχολή διέθετε ιδιόκτητο οίκημα και συνέχισε αδιάκοπα τη λειτουργία της μέχρι τον Ιούλιο του 1826 όταν ο Πραστός πυρπολήθηκε από το στρατό του Ιμπραήμ.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά αρχίζει η διαφορετική πορεία και η ανάγκη πλέον ανεξάρτητων σχολείων μεταξύ Πραστού και Λεωνιδίου.
Με το έγγραφο του 1827 ξεκινάει ο αγώνας των κατοίκων Λεωνιδίου αλλά και του Πραστού ? Αγίου Ανδρέα για ιδρύσεις σχολείων.
Την άνοιξη του 1829 η δημογεροντία Λεωνιδίου (Προεστός του Πραστού ο Κυριάκος Λυγινός) απεύθυνε αίτηση στον προσωρινό διοικητή Λακωνίας Γ. Βαλτινό ζητώντας τη σύσταση αλληλοδιδακτικού και ελληνικού Σχολείου στο Λεωνίδιο αλλά και στον Πραστό (στο οποίο θα φοιτούσαν όσα παιδιά δεν μπορούσαν να φοιτήσουν στο Λεωνίδιο) επισημαίνοντας όμως ταυτόχρονα ότι λόγω της φτώχειας τους δεν μπορούσαν να διαθέσουν τα απαιτούμενα ποσά για την ανέγερση διδακτηρίων. Στην αίτησή τους όμως υποδείκνυαν τα μοναστήρια της περιφέρειάς τους ως έχοντα τη δυνατότητα της χρηματοδότησης της ανέγερσης των διδακτηρίων.
Ο Βαλτινός διαβίβασε την αίτηση στον Καποδίστρια και αυτός τον διέταξε να οργανώσει έρανο μεταξύ των πέντε μοναστηριών της περιοχής με σκοπό να συγκεντρωθεί ποσό 12.000 γροσίων. Πραγματικά ο Βαλτινός κατόρθωσε να συγκεντρώσει από τον Επίσκοπο Ρέοντος και Πραστού Διονύσιο (Παρδάλη) και τους Ηγούμενους των μονών Ορθοκωστάς, Σίντζας, Καρυάς, Ρεοντινού, Εγκλειστουρίου (Προδρόμου), 15.000 γρόσια. Τον Ιούλιο του 1830 ο στρατιωτικός μηχανικός Δημήτριος Σταυρίδης υπέβαλε σχέδιο οικοδομής για τη στέγαση του αλληλοδιδακτικού και του ελληνικού σχολείου Λεωνιδίου. Το διδακτήριο επρόκειτο να οικοδομηθεί σε μετόχι της μονής Καρυάς. Τον Ιανουάριο του 1831 πραγματοποιήθηκε έρανος στο Λεωνίδιο για την ανέγερση διδακτηρίου. Σύμφωνα με τον ερανικό κατάλογο συγκεντρώθηκαν 23.367,40 φοίνικες. Ο θάνατος του Καποδίστρια στάθηκε εμπόδιο και το σχολείο συνέχισε να στεγάζεται σε προσωρινό οίκημα υπό τη διεύθυνση του Θ. Οικονόμου. Κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του Σχολείου δίδαξαν σε αυτό ο Γεωργάκης Μερίκας, ο Γεώργιος Παπανικολάου Ζαραφωνίτης, ο Αντώνιος Δούκας .
Την άνοιξη του 1855 το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Λιμναίων όρισε πενταμελή επιτροπή για τη συλλογή εισφορών που θα χρησιμοποιούνταν στην ανέγερση διδακτηρίου για το ελληνικό και δημοτικό σχολείο. Στο κτίριο προβλεπόταν ότι θα κατοικούσαν και πέντε Δάσκαλοι. Η πρώτη συλλογή εισφορών από τους κατοίκους Λεωνιδίου απέφερε το ποσό των 4.000 δραχμών.
Ο θεμέλιος λίθος του σχολείου κατατέθηκε από τον πρόεδρο της επιτροπής, τον Αρχιεπίσκοπο Μαντινείας και Κυνουρίας Θεοφάνη (Σιατιστέα 1790-1868) τον Απρίλιο του 1855 και οι εργασίες της οικοδομής ξεκίνησαν. ?Όμως, και ενώ η ανέγερση της οικοδομής είχε προχωρήσει ικανοποιητικά, μερίδα Λενιδιωτών που αντιπολιτεύονταν το Δήμαρχο Οικονόμου πρόβαλε διάφορα εμπόδια τα οποία εμπόδισαν την ολοκλήρωση του έργου. Η αντιπαράθεση μεταξύ των Λενιδιωτών καθυστέρησε σημαντικά την ολοκλήρωση του Σχολείου και μόλις το χειμώνα του 1859 ο Θεοφάνης κατόρθωσε να συμβιβάσει τις αντιμαχόμενες παρατάξεις πράγμα που επέτρεψε και την ολοκλήρωση του έργου. Το σχολείο στεγάστηκε σε αυτό το διδακτήριο ως το 1911.
Γύρω στο 1870 άρχισε να λειτουργεί στο Λεωνίδιο και δεύτερο αλληλοδιδακτικό σχολείο το οποίο συντηρείτο με έξοδα του εν Κωνσταντινουπόλει Συλλόγου των Λεωνιδέων η «Πρόοδος». Το Σχολείο είχε και ιδαίτερο ύμνο γραμμένο από το Δάσκαλο Ιωάννη Πρεβεδώρο που ψαλλόταν την ημέρα των εξετάσεων.
Το 1880 στο Λεωνίδιο λειτουργούσαν τρία Δημοτικά Σχολεία αρρένων στα οποία φοιτούσαν 300 μαθητές και δύο Παρθεναγωγεία που φοιτούσαν 60 μαθήτριες.
Το 1905 επί Δημαρχίας Θ. Δ. Γούλλενου γίνεται η παραχώρηση οικοπέδου από το Γυμναστικό Σύλλογο Λεωνιδίου (πρόεδρος ο Ιωάννης Ηλ. Χαρμαντάς) για την οικοδόμηση σχολείου αρρένων. Το έργο ξεκινάει λίγο αργότερα επί δημαρχίας Νικολάου Δ. Καραμάνου και με ενέργειες του Βουλευτή Κυνουρίας Ν. Τσιούχλου, το κληροδότημα Συγγρού χρηματοδότησε την ανέγερση διδακτηρίου τετρατάξιου τύπου στο Λεωνίδιο. Είναι το σημερινό Δημοτικό Σχολείο το οποίο ανακαινίσθηκε πρόσφατα.
Το παλαιό διδακτήριο χρησιμοποιήθηκε για τη στέγαση του τοπικού εργοστασίου ηλεκτρισμού γεγονός που του έδωσε την επωνυμία «Φάμπρικα».
*Αλληλοδιδακτικά Σχολεία : Σχολεία στα οποία οι μαθητές των ανώτερων τάξεων δίδασκαν τα παιδιά που φοιτούσαν στις κατώτερες
*Σχολείον Κοινών Γραμμάτων:Ένας δάσκαλος με στοιχειώδης γνώσεις αναλάμβανε να διδάξει τα πρώτα γράμματα και αριθμητική σε ένα μικρό αριθμό παιδιών
*Ελληνικόν Σχολείον: Από τον 17ο αιώνα, ένας νέος τύπος σχολείου αρχίζει να παγιώνεται. Πρόκειται για ένα σχολείο μέσης εκπαίδευσης, το οποίο στις επίσημες πηγές, ονομάζεται συνήθως<<φροντιστήριον>> ή <<σχολείον>> των ελληνικών μαθημάτων>>.
Πηγές:
1. Γ. Ι Ζαχαρόπουλος (Από το κρυφό σχολειό στο ολοήμερο σχολείο)
Έκδοση : Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας-Σύλλογος Εκπ/κών Π.Ε.Ν.Αρκαδίας
Αρχές Εργονομίας
Σωστή στάση εργασίας στον υπολογιστή
Η σωστή θέση στον υπολογιστή είναι πολύ σημαντική ώστε να μη δημιουργηθούν προβλήματα υγείας (πόνοι στη μέση, στα χέρια, μουδιάσματα κ.τ.λ.).
Δείτε ένα βίντεο με μερικές χρήσιμες συμβουλές για το πως πρέπει να καθόμαστε μπροστά στον υπολογιστή.
Βάλτε το Γιαννάκη να καθήσει σωστά στον υπολογιστή.
Λέξεις Κλειδιά σε αναζητήσεις:
- εργονομία (11)