Απελευθέρωση γερακίνων από μαθητές του Σχολείου
Με μαθητές του Λεωνιδίου η απελευθέρωση γερακίνων που διοργάνωσε ο Φορέας Διαχείρισης όρους Πάρνωνα υγροτόπου Μουστού
Τη μοναδική εμπειρία απελευθέρωσης άγριων πουλιών είχαν την ευκαιρία να ζήσουν μικροί και μεγάλοι στο Λεωνίδιο, την Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014 στη θέση Μετόχι Αγίου Χαραλάμπους. Ο Φορέας Διαχείρισης όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού σε συνεργασία με το Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής (ANIMA) διοργάνωσε την απελευθέρωση τεσσάρων γερακίνων (Buteo buteo) που μεταφέρθηκαν στην περιοχή με σκοπό την επανένταξή τους στη φύση. Τα άγρια πτηνά είχαν περισυλλεχθεί τραυματισμένα και φιλοξενούνταν στις εγκαταστάσεις της ΑΝΙΜΑ, όπου αποθεραπεύθηκαν και ήταν υγιή να αφεθούν ελεύθερα για επανένταξη στο φυσικό τους περιβάλλον .
Περίπου 350 άτομα παρευρέθησαν στην εκδήλωση στον προαύλιο χώρο του Αγίου Χαραλάμπους. Στο σύνολο τους ήταν κυρίως μαθητές και εκπαιδευτικοί από το Δημοτικό, Γυμνάσιο και ΕΠΑΛ Λεωνιδίου. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους εκπρόσωποι του Δήμου Νότιας Κυνουρίας, του Πυροσβεστικού κλιμακίου Λεωνιδίου, της ομάδας διάσωσης ? πυροπροστασίας Νότιας Κυνουρίας (ΑΓΙΕΛΗΔΙ) αλλά και η Πρόεδρος και μέλη του Δ.Σ. του φορέα διαχείρισης.
Οι απελευθερώσεις πραγματοποιήθηκαν από την εκπρόσωπο της ΑΝΙΜΑ κα Αλευρά Καίτη με τη συμμετοχή τεσσάρων μαθητών που επιλέχθηκαν μετά από κλήρωση. Νωρίτερα, στελέχη του φορέα διαχείρισης ενημέρωσαν τους μαθητές, εντός των σχολικών αιθουσών, για τα σημαντικά είδη άγριας ορνιθοπανίδας που απαντώνται στην προστατευόμενη περιοχή όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού και διένειμαν φυλλάδια με χρήσιμες οδηγίες για την τήρηση ορθής συμπεριφοράς σε αυτήν. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης κληρώθηκαν επίσης αναμνηστικά δώρα του φορέα διαχείρισης για ακόμα έξι τυχερούς μαθητές.
Ο φορέας διαχείρισης έχει ειδοποιηθεί επανειλημμένως, από ευαισθητοποιημένους πολίτες, για την παραλαβή τραυματισμένων άγριων ζώων. Στελέχη του φορέα παρέχουν τις βασικές πρώτες βοήθειες στο τραυματισμένο ζώο και στη συνέχεια αυτό μεταφέρεται στις εγκαταστάσεις της ΑΝΙΜΑ για περαιτέρω περίθαλψη και αποκατάσταση.
Η εκδήλωση της απελευθέρωσης ήταν ανοιχτή για το κοινό, αποτελώντας ένα σημαντικό μάθημα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για όλες τις ηλικίες. Ο φορέας διαχείρισης σε συνεργασία με την ΑΝΙΜΑ και πλήθος κόσμου, απέδειξε ότι η κοινή προσπάθεια και η συμμετοχή μπορεί να επιφέρει περισσότερα και καλύτερα αποτελέσματα.
25η Μαρτίου – Σχολική Γιορτή
Απόσπασμα από την σχολική γιορτή της 25ης Μαρτίου
ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ
ΨΑΡΡΟΛΟΓΟΥ ΕΙΡΗΝΗ ΠΕ70
ΠΗΛΙΟΥΡΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΕ70
ΖΟΥΪΚΟΒΑ ΒΑΛΕΝΤΙΝΑ ΠΕ19
Διδακτικό Σενάριο
Τίτλος: « Γνωρίζουμε τον τόπο μας»
Εκτιμώμενη διάρκεια: 2 μήνες
Είδος Διδακτικής Πρακτικής: Διερευνητική ? εποικοδομητική προσέγγιση ? Ομαδοσυνεργατική μάθηση ? Εργασία σε ομάδες ? Επίσκεψη σε πεδίο. Ο ρόλος του δασκάλου διαμεσολαβητικός, συμβουλευτικός και καθοδηγητικός.
Σκοπός: Οι μαθητές να γνωρίσουν τον τόπο τους.
Στόχοι:
Γνωστικοί :
- Να ορίσουν τη θέση και τα όρια του γεωγραφικού διαμερίσματος και του νομού που ζουν.
- Να μελετήσουν τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά του τόπου που κατοικούν και να εντοπίσουν σχέσεις τους με το κλίμα, τα προϊόντα και τις ασχολίες των κατοίκων.
- Να μελετήσουν την αρχιτεκτονική παρατηρώντας αξιοθέατα του τόπου τους.
- Να γνωρίσουν την τοπική ιστορία και τα ιδιαίτερα πολιτισμικά στοιχεία του τόπου τους. (τσακώνικη διάλεκτος, τσακώνικη φορεσιά..)
- Να γνωρίσουν σημαντικές προσωπικότητες του τόπου τους.
Παιδαγωγικοί:
- Να αποκτήσουν μία βαθύτερη συναισθηματική σχέση με τον τόπο που γεννήθηκαν και μεγαλώνουν.
- Να καλλιεργηθεί η παρατηρητικότητα, η πρωτοβουλία και η αυτενέργεια των μαθητών.
- Να συνεργάζονται και να συνομιλούν εποικοδομητικά.
- Να συμμετέχουν ενεργά σ? όλες τις φάσεις της μαθησιακής διεργασίας.
Δεξιότητες :
- Να αποκτήσουν δεξιότητες άντλησης, συλλογής, οργάνωσης και επεξεργασίας δεδομένων.
Δραστηριότητες :
- Στο χάρτη οι μαθητές βρίσκουν τη θέση και τα όρια του γεωγραφικού διαμερίσματος και του νομού που βρίσκεται ο τόπος τους.
- Συγκεντρώνουν διάφορες φωτογραφίες του τόπου τους .
- Κάνουν περιήγηση στους δρόμους του τόπου τους παρατηρώντας γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά (βράχια, χείμαρρος, γεφύρια?) και συζητούν για τη σημασία τους και τις σχέσεις τους με το κλίμα
Αναφέρουν προϊόντα και ασχολίες των κατοίκων.
- Αναφέρουν όλες τις εκκλησίες και τα Μοναστήρια του τόπου τους και συγκεντρώνουν φωτογραφίες και πληροφορίες.
- Επισκέπτονται τον Πύργο Τσικαλιώτη, τον Πύργο Χατζηρούδη με τις πολεμίστρες και διάφορα αρχοντικά και μελετούν την αρχιτεκτονική (θόλους, φεγγίτες, τρίπατα, ζωγραφιστά ταβάνια, βοτσαλωτές αυλές, καλντερίμια?)
- Πληροφορίες για την αρχιτεκτονική και την ίδρυση του σχολείου μας.
- Συγκεντρώνουν φωτογραφικό υλικό.
- Βρίσκουν την ιστορία του τόπου τους.
- Μελετούν πολιτισμικά στοιχεία του τόπου τους( τσακώνικη διάλεκτος, Αερόστατα)
- Επίσκεψη στο σπίτι του ποιητή Κώστα Ουράνη και στην προτομή του. Συγκέντρωση πληροφοριών για τη ζωή και το έργο του. Ποιήματα του Κώστα Ουράνη.
- Επίσκεψη στην έκθεση για τον Γιώργο Σαραντάρη που οργανώθηκε από το 7ο Τσακώνικο Συνέδριο στον Πύργο του Τσικαλιώτη .
- Εντυπώσεις των μαθητών και συγκέντρωση πληροφοριών για τη ζωή και το έργο του Γ. Σαραντάρη. Ποιήματα του Γ. Σαραντάρη.
- Οι μαθητές συμμετείχαν ενεργά στη διαδικασία εξέλιξης του διδακτικού σεναρίου. Εργάστηκαν με ενδιαφέρον και ομαδοσυνεργατικά. Στο τέλος έγινε παρουσίαση όλων των εργασιών κατά ομάδες. Οι μαθητές απόκτησαν ολοκληρωμένη εικόνα για τον τόπο τους στους τομείς που επεξεργάστηκαν.
Οι εργασίες των μαθητών συγκεντρώθηκαν, ταξινομήθηκαν και παρέμειναν στη βιβλιοθήκη του Δημοτικού Σχολείου Λεωνιδίου.
Βρίσκουν :
Αξιολόγηση
6η Μαρτίου: Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας στο σχολείο
Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας στο σχολείο. Η ημέρα αυτή αποτελεί μια αφορμή για τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς όλων των σχολικών μονάδων της χώρας να ανταλλάξουν σκέψεις, ιδέες και εμπειρίες, να ενημερωθούν ή και να προτείνουν τρόπους για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.
γράφει ο Ευγένιος Τριβιζάς
«Η εκφοβιστική και επιθετική συμπεριφορά παιδιών εναντίον συμμαθητών τους είναι ένα πολύμορφο και πολυδιάστατο φαινόμενο, η έκταση και η σοβαρότητα του οποίου δύσκολα αναγνωρίζονται. Κυρίως επειδή τα θύματα φοβούνται να το εξομολογηθούν, οι δάσκαλοι δυσκολεύονται να το χειριστούν και τα σχολεία διστάζουν να το παραδεχτούν λόγω του αρνητικού αντίκτυπου που θα έχει στην εικόνα και στη φήμη τους. Η σχολική βία ξεκινάει από κοροϊδευτικές παρατηρήσεις, προσβλητικές εκφράσεις, διασπορά ψιθύρων με στόχο τον στιγματισμό και αποκλεισμό του θύματος από σχολικές παρέες, κλιμακώνεται με την καταστροφή ή κλοπή αντικειμένων ιδιοκτησίας του, συχνά εκτρέπεται σε σωματική βία. Στην αρχή απλά σπρωξίματα και στη συνέχεια ακραίες μορφές επιθετικότητας. Η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει να γίνεται ο εκφοβισμός διαδικτυακά ή με μηνύματα σε κινητά τηλέφωνα. Σκηνές βίας βιντεοσκοπούνται και διανέμονται ευρύτατα, καθιστώντας την εμπειρία ακόμη πιο επώδυνη για τα θύματα και οδηγώντας τα ακόμη και στην αυτοκτονία. Είναι σφάλμα να πιστεύουμε ότι το φαινόμενο ξεκινάει και σταματάει στα σχολεία. Έχει βαθιές ρίζες και μακροπρόθεσμα καταστρεπτικές για την κοινωνία συνέπειες. Οι συμπεριφορές παγιώνονται και επαναλαμβάνονται στην οικογένεια, στον στρατό, στον εργασιακό χώρο.
Εγκληματολογικές έρευνες δείχνουν ότι το επιθετικό παιδί στο σχολείο είναι ο αυριανός άντρας που θα κακοποιεί τη σύζυγό του. Αλλά και οι θύτες, σύμφωνα με έρευνες του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, είναι πολλές φορές θύματα σωματικής τιμωρίας, οικογενειακής βίας και βλαπτικών επιρροών της τηλεόρασης. Τα σχολεία πρέπει να ξεκινάνε όχι με την υπόθεση ότι είναι απίθανο να συμβαίνουν τέτοια περιστατικά στους χώρους τους, αλλά αντίθετα ότι είναι πολύ πιθανόν και να καταστρώνουν εμπεριστατωμένα σχέδια πρόληψης και αντιμετώπισης του προβλήματος. Το θέμα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο συζητήσεων στην τάξη, οι σχολικές βιβλιοθήκες να εφοδιάζονται με παιδικά βιβλία σχετικού περιεχομένου, οι διάδρομοι, οι αυλές και οι δυσπρόσιτοι χώροι να επιτηρούνται τακτικά και οι μαθητές να ενθαρρύνονται να εκμυστηρεύονται στους διδάσκοντες τα παράπονά τους, πράγμα το οποίο βέβαια προϋποθέτει σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους. Μια τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης και η δημοσιοποίησή της θα βοηθούσε αρκετά. Kαλό θα είναι ο γονιός να ρωτάει το παιδί του πώς του φέρονται οι συμμαθητές του, ιδίως αν το παιδί βρίσκει δικαιολογίες για να μην πηγαίνει στο σχολείο, παραπονιέται συχνά ότι είναι άρρωστο τα πρωινά, κάνει σκασιαρχείο, δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί στη μελέτη, επιστρέφει από το σχολείο με γρατσουνιές, μελανιές, ρούχα σκισμένα ή βιβλία κατεστραμμένα, κλείνεται στον εαυτό του, αρχίζει να ψευδίζει, δεν έχει όρεξη για φαγητό, ζητάει παραπάνω χαρτζιλίκι, αρχίζει να κλέβει, φέρεται με επιθετικό τρόπο στα μικρότερα αδέλφια του, κλαίει τα βράδια στο κρεβάτι ή τυραννιέται από εφιάλτες, ή προτιμάει να κάνει παρέα με ενηλίκους παρά με παιδιά. Όλα αυτά μπορεί να οφείλονται σε πολλούς και διάφορους λόγους, αλλά καλό θα είναι ο γονιός να ερευνά το θέμα διακριτικά και να επικοινωνεί με το σχολείο, ούτως ώστε να ενημερώνονται οι γονείς των παιδιών που ασκούν βία και να παραπέμπονται ενδεχομένως στις κατάλληλες υπηρεσίες. Ας μην ξεχνάμε ότι συχνά χρήζουν βοηθείας όχι μόνο τα παιδιά τα οποία υφίστανται, αλλά και τα παιδιά τα οποία ασκούν βία, καθώς και οι οικογένειές τους. Επίσης, δεν αποκλείεται οι ιδιότητες του θύτη και του θύματος να συμπίπτουν στο ίδιο παιδί».
* Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι νομικός, καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ και συγγραφέας παιδικών βιβλίων.
